Welkom op de website van de De Stichting Garantie Instituut Woningbouw (GIW-garantie) te Rotterdam en de Stichting Garantie- en Waarborgfonds Nederland (SGWN-garantie) te Lochem zijn de 'ontwikkelaars' geweest van de -thans niet meer weg te denken- en alom geaccepteerde garantie- en waarborgregelingen die toepassing vinden in de aannemingsovereenkomsten voor de bouw van een woning. Risicodragende aanbieders (bouwers) van bouwprojecten werden deelnemers in het 'fonds' indien werd voldaan aan eisen van kredietwaardigheid, deskundigheid en vakbekwaamheid. Bouwplannen werden vooraf getoetst en bouwers moesten contragaranties afgegeven waarmee deze financiële zekerheid in de vorm van een waarborg aan de consument kon worden doorgegeven. Voor technisch restrisico was er binnen de fondsen een eigen behoud -en aanvullend- een excedent risicoverzekering. Binnen deze uitgangspunten hebben beide garantie instellingen -in het belang van bouwers en consumenten- jarenlang certificaten verstrekt, dienstverlening verzorgd en waarborgen afgegeven voor de nakoming van verplichtingen van de bouwer voortvloeiende uit het bouwcontract. Dat het verstrekken van waarborgen geen verzekeren is, was het standpunt dat toezichthouders bij de bouwgarantiefondsen vanaf de oprichting hebben gebezigd. DNB is enkele jaren geleden met -een niet op de wet gebaseerde- koerswijziging gekomen: de garantie- en waarborgregeling is plotsklap een verzekering en het 'fonds' is een vergunning plichtige verzekeraar. Vervolgens komt DNB met een openbare publicatie over een 'illegale verzekeraar' in Lochem. Opmerkelijk: geen openbare publicatie over 'illegaal verzekeren' door het GIW. De gevolgen voor de garantie-instelling in Lochem waren desastreus. Wie wil er nog zaken doen? In de bezwaar- en beroep procedure is naar voren gekomen dat er sprake is van een tegenstrijdige beoordeling door de hoogste rechtscolleges (CBb en HR) met verstrekkende gevolgen: alle 'fondsen' illegaal. Maar ook wordt DNB veroordeeld tot het vergoeden van schade uit een onrechtmatige, openbare publicatie over de stichting in Lochem. De rectificatie, klein gedrukt komt tussen de beursberichten! Er is op herziening aangestuurd met als doel om te komen tot een bindend, éénduidig oordeel waarmee de discrepantie zal zijn weggenomen en er voor aannemers en consumenten duidelijkheid komt over de 'status' van een garantie- instelling. Daar is het niet van gekomen. DNB heeft herzieningsverzoeken geobstrueerd en zelfs haar interne herbeoordeling: geen verzekering, verzwegen. Tegenstrijdigheid duurt tot de dag van vandaag voort! Wat is 'verzekeren' en wat is een 'waarborg' en is het toegestaan dat een 'verzekeraar' de dienstverlening van een 'fonds' tot het zijne maakt, als dit rechtens niet leidt tot verzekeringsovereenkomsten? DNB heeft zich (ondanks erkenning schadeplichtig te zijn) aan schadeloosstelling onttrokken en wenst geen oplossing voor de, door haar zelf veroorzaakte, problematiek. Gaat vervolgens over tot doorgaande handhaving en vraagt bij de Rechtbank Zutphen voor de Stichting de noodregeling aan, een hamerstuk. Dan blijkt dat rechtscolleges volgzaam aan DNB zijn en de bewindvoerder geen oog blijkt te hebben voor belangen van maatschappelijk aard. Enige tijd later volgt dan de omzetting naar een faillissement en is de garantie-instelling in Lochem verleden tijd. Hoe is het mogelijk? Een horrorscenario heeft zicht voltrokken op een wijze die ieders gevoel voor 'recht en orde' tart. Welk belang, wiens belang is hier gediend? Welk recht heeft hier toepassing gevonden, of was het onrecht? De ambtelijke organisaties en rechtscolleges zijn tekort geschoten (ongelijkheidscompensatie) en hebben er aan bijgedragen dat een florerende garantie-instelling (10 fte) met dienstverlening aan honderden 'bouwers' en 'duizenden' consumenten -geheel ten onrechte- ten onder is gegaan. Er is maatschappelijk niets opgelost en de onduidelijkheid over het 'product in dienstverlening' is blijvend. Wie controleert onze toezichthouders? Fouten maken is menselijk, maar het is onmenselijk om dit niet in te willen zien en de gevolgen hiervan voor derden buiten de deur te houden. Recentelijk is een verzoek tot heropening van de vereffening toegewezen met benoeming van een vereffenaar wiens taak het is om tot een onderzoek te komen op welke wijze hier door DNB, de landsadvocaat, de bewindvoerder, de rechter-commissaris, de curator en de rechtbank is gehandeld. Dit alles verdiend gedegen onderzoek. Het is aan de minister van Financiën om aan de toezichthouders gegevens en inlichtingen te vragen voor een onderzoek naar de toereikendheid van wetgeving en de wijze waarop het toezicht is uitgevoerd. Natuurlijk is het voor de benadeelde stichting -en niet alleen voor deze- van belang dat een dergelijk onderzoek wordt ingesteld, bij gebreke waarvan het initiatief aan de markt zal moeten worden overgelaten. Resultaten hiervan kunt u hier over enige tijd lezen. Wilt u niet zo lang wachten en bent u benieuwd naar een tussenrapportage?
|
|